Als (register-)scheidingsadviseur zie ik in de praktijk steeds vaker creatieve initiatieven van cliënten om zaken alsnog conform hun persoonlijke wensen geregeld te zien. Ook al beseft men dat sommige oplossingen ethisch of moralistisch moeilijk verdedigbaar zijn.
Zo valt mij op dat in toenemende mate men het aangaan van een huwelijk en het beëindigen daarvan misbruikt om belastingvoordeel of financieel voordeel te genieten. Ik beschrijf in het kort twee praktijkvoorbeelden waarvan de genoemde namen natuurlijk fictief zijn.
Het huwelijk wat geen feestje waard was:
Anne en Herman wonen al geruime tijd samen. Voordat ze samenwoonden had Herman al een koopwoning. Samen hebben ze twee kleine kinderen gekregen die in de buurt naar school gaan. Anne en Herman hechten veel waarde aan een rustig verloop van de scheiding voor de kinderen. Het streven is om de woning te behouden voor de kinderen en Anne. Maar de woning is voor 100% van Herman en als je die dan overdraagt, aan Anne(geen mede eigenaar voor 40-60%) moet je overdrachtsbelasting betalen.
Totdat ze een adviseur tegen het lijf liepen die zei: Waarom gaan jullie geen geregistreerd partnerschap aan. Op dat moment worden jullie beide automatisch voor 50 procent eigenaar. En geregistreerd partners hebben het recht om de andere 50%, van de woning, zonder overdrachtsbelasting over te dragen aan de andere ex-partner. Aldus naar het stadhuis om dit partnerschap te laten voltrekken door de ambtenaar van de burgerlijke stand. Anne en Herman komen bij de ambtenaar aan zijn bureau. Zo mag ik u feliciteren? Nee wij gaan uit elkaar. Ze laten een verbaasde ambtenaar achter en hebben 2% aan overdrachtsbelasting bespaard.
Zo zie je maar dat je soms mooi van de mogelijkheden binnen de wet gebruik kunt maken.
Let wel alleen bij echte samenwoners, er is al een fraus legis zaak bij de fiscus waarbij iemand zo een hele onroerend goed portefeuille wilde overdragen.
Scheiden en toch zielsveel van elkaar houden:
Mark en Marie wonen al een tijdje in een leuk huis in een Vinex wijk. Een paar jaar geleden hebben zij een hypotheek met Nationale Hypotheek Garantie afgesloten. Er was niets aan de hand. Totdat het bedrijf, waar Mark werkte, failliet ging. Mark stond op straat. In eerste instantie kreeg hij WW en konden ze de woonlasten nog blijven betalen. Hierbij werd ook de spaarrekening deels geplunderd. Mark kreeg wel weer een nieuwe baan maar met een veel lager inkomen. Een goedkopere woning was dus gewenst. Maar als we ons huis moeten verkopen houden we een restschuld over. Geen probleem zei iemand tegen hen, dan ga je toch gewoon scheiden. Scheiden maar we houden nog steeds van elkaar. Nee je gaat alleen maar scheiden voor de Nationale Hypotheek Garantie. Bij scheiding wordt de restschuld kwijtgescholden. Aldus gedaan en gescheiden. Later woonden ze gewoon weer samen in een kleinere koopwoning zonder restschuld. Die mocht de gemeenschap betalen.
Het is dus niet altijd wat het lijkt.
Dit stukje is geschreven door Ernest Stel RFEA adviseur. Voor meer informatie ga naar: www.tulipinv.nl
[fb_button]